وضعیت اقتصادی زنان در جمهوری ترکیه (طی سال‎های 2010-2004)

با توجه به وجود نابرابری جنسیتی در بازار کار، که در اغلب جوامع با سطوح گوناگون از توسعۀ اقتصادی وجود دارد، توجه به وضعیت اشتغال زنان و هدایت آنان به بازار کار مناسب، می‎تواند زمینۀ بهره‌مندی بهتر جامعه از این نیروی بالقوه را فراهم کند. مقالۀ حاضر، برگرفته از طرح تحقیقاتی با عنوان «درآمدی بر وضعیت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی زنان در جمهوری ترکیه طی سال‌های 2004 تا 2010 میلادی» است که به پیشنهاد سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، توسط گروه بررسی مسائل زنان پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی و با هدف شناسایی چگونگی وضعیت زنان در جمهوری ترکیه، به عنوان یکی از کشورهای هم‎جوار با ایران و همچنین با توجه به نبودِ منابع اطلاعاتی معتبر و روز‌آمدنبودن آمار‌های موجود پیرامون «وضعیت زنان در جمهوری ترکیه» در ایران، در سال 1390 انجام گرفته است.1 مقالۀ حاضر با هدف تبیین و تحلیل وضعیت اقتصادی زنان در جمهوری ترکیه تدوین شده است. روش مورد استفاده در این بررسی از نوع توصیفی ـ تحلیلی بوده و اطلاعات جامعۀ مورد مطالعه (آمار و ارقام در خصوص وضعیت اقتصادی زنان در کشور ترکیه) به شیوۀ اسنادی ‌ـ کتابخانه‌ای جمع‌آوری و گرد‌آوری گردیده است. داده‌های مورد نیاز در این پژوهش، از نتایج آخرین سرشماری سازمان آمار و اطلاعات ترکیه، سالنامه‌های آماری، مرکز آمار‌ و اطلاعات، مؤسسات آموزش‌ عالی و همچنین، انیستیتوی آمار ترکیه در مقطع زمانی 2004 تا 2010 میلادی استخراج شده است. یافته‎ها نشان می‎دهد به‎رغم آنکه مطالعات جهانی مربوط به نقش زنان در توسعۀ اقتصادی حاکی از ورود زنان به شکل بی‌سابقه‌ای به بازار جهانی کار است، میزان مشارکت زنان در ترکیه در فعالیت‎های اقتصادی کمتر از مردان بوده و میزان بیکاری زنان دارای تحصیلات عالیه رو به افزایش گذاشته است. این پژوهش، پس از مروری بر مبانی نظری بازار کار زنان، به بررسی ‌و تحلیل چگونگی وضعیت اقتصادی، ساختار اشتغال زنان و فقر در ترکیه پرداخته‎است. در نهایت، پس از تحلیل نتایج، پیشنهادهایی ارائه گردیده است